Yaşam kasırgasından yalnızca birkaç düşünceyle çıktım ben... Ama bu arada hiçbir duygu edinemedim. Uzun zamandır kalbimle değil, aklımla yaşıyorum. Tutkularımı davranışlarımı sıkı bir dikkatle ölçüp biçiyorum, ama hep dışarıdan, içine girmeden. İki insan var benim içimde: Biri sözcüğün tam anlamıyla yaşıyor, öteki ise düşünüyor ve onu yargılıyor. Birincisi bir saat sonra vedalaşabilir sizinle, bir daha arayıp sormaz sizi, öteki ise... ''Ne yapar öteki?''
Mihail Yuryeviç Lermontov, Zamanımızın Bir Kahramanı, (çev. Ergin Altay) İletişim, 2014, s. 192
