(...) (dinamik sistemler olarak değerlendirilen) insan kültürü ve toplumunun, atmosfer ve hidrosferde yerleşik kendi kendine örgütlenen süreçlerden ( rüzgâr çevrimleri, kasırgalar) farklı olmadığını, ya da kendi kendine kurulmuş taşıyıcı kemerler olarak levha tektoniğini yönlendiren ve bin yıllar içinde, insanlık tarihini etkileyen bütün jeolojik özellikleri yaratmış olan lavlardan ve mağmalardan pek de farklı olmadığını söyleyebiliriz. Enerji akışları ve katalitik akışları dikkate aldığımızda, insan toplumları lav akışlarını andırır; insan elinden çıkmış yapılar da(mineralleşmiş kentler ve kurumlar), dağlara ve kayalara benzer: Tarihsel süreçlerin katılaştırdığı ve şekilendirdiği malzemelerin birikmesinden oluşurlar. (Elbette birçok bakımdan da lavlara ve magmaya benzemiyoruz, (...)
Manuel De Landa, Çizgisel Olmayan Tarih, ''Bin Yılın Öyküsü'' , (Çev. Ebru Kılıç), İstanbul; Metis, 2006, s.77
